Boşanma ve Çocuk Psikolojisi
Ben yeni boşanmış 10 yaşında oğlu olan bir anneyim. Benim durumumda olan annelere yardımcı olmak için oğlumla geçirdiğimiz süreci paylaşmak istedim.
Boşanmaya karar verdiğimizde ilk aklıma gelen oğluma bunu nasıl anlatacağım oldu. Pedagoglarla görüştüm. Her çocuğun tepkisinin farklı olduğunu, kimi hırçınlaşırken, kimi içine kapanır iletişimi keser dış dünyayla dediler.
Geceler boyu düşündüm o uyurken onu izledim. İnşallah bir tanem bu süreci çabuk atlatırsın dedim, saçlarını okşayarak.
Boşanma ve Çocuk Psikolojisi
Dava gününden iki ay önce onu karşıma aldım. Bir büyükle konuşur gibi her sorusuna kendimi hazırlayarak ona Annecim biz Babanla boşanmaya karar verdik. Sen hangimizle kalmak istersen onunla yaşayacaksın. Ama artık aynı evde yaşamayacağız Babanla dedim. Bir süre sustu, bana baktı. İlk sorusu doğal olarak NEDEN Anne? Dilim döndüğünce ona anlatmaya çalıştım. Hiç bir şey saklamamaya çalışarak, benim içinde bu durumun kolay olmadığını ama bir ay sonra mahkememiz olduğunu, neler yaşayacağımızı bir bir anlattım. Babaları ölen çocuklar olduğunu onlar sesini bile duymuyor, yüzünü görmüyorlar onlar özlediklerinde babalarını göremiyorlar değil mi ? dedim.
– Doğru dedi çok şükür ben görebileceğim sesini duyabileceğim. Özlediğimde onun yanına gidebilirim.
Birkaç gün benimle konuşmadı fazla, sustu. Sonra bir gün ANNE ne olur bana kızma ben senin ölmeni istedim dedi. Kalbim çok acıdı o an ona hissettirmeden neden dedim. Günlerce söylemedi. Bir gece ağlayarak anlattı senin evlenmenden korkuyorum, ben üvey Baba istemiyorum. Bu yüzden ölmeni istedim dedi. Televizyonda filmlerde boşananlar başkasıyla evleniyorlar. Arkadaşlarıma sordum evlenebilir Annen de Babanda başkalarıyla dediler. Ben senin evlenmeni istemiyorum. Bu yüzden ölmeni istedim dedi. Şaşırdım ne diyeceğimi bilemedim. Sonra ona söz verdim asla evlenmeyeceğime dair. Babam evlenirse onu bir daha görmeyeceğim, konuşmayacağım dedi.
Kiminle kalmak istersen kararına saygı duyacağımızı belirttim. Senin için zor Annem biliyorum ama yapacak bir şey yok. Ben dedi dudakları titreyerek senide babamı da çok seviyorum, ağladı bir süre sarıldım ona sıkıca zor Annem biliyorum hem de çok zor. İkimizde ağladık, sonra ben babamla bir ay kalmak istiyorum dedi. Tamam dedim yaz tatilini onunla geçirdi. Bu süre zarfında benimle çok az telefonda konuştu. Babasına da bir çok soru sormuş. Onunla ilk ayrılığımızdı zor bir dönemdi hem de çok zor. Gidişinin 15’inci günü Anne ben Babamla kalacağım burada okula başlayacağım üzülmezsin değil mi? dedi. Biz eşimle boşanma kararımızdan sonra ayrı illerde yaşamaya başlamıştık. Babasının tayin olup yanımıza geleceğini sanıyordu. Hayır oğlum üzülmem dedim yüreğim yanarak, hangimizin yanında huzurlu ve mutlu olacaksan onunla kal dedim. Öyle zor ki çocuğun seçim yapması,
Yirmi beş gün sonra bana Anne ben senin yanında kalmak istiyorum. Vazgeçtim burada kalmayacağım, burada her şey seni hatırlatıyor bana, ben seni daha çok özlüyorum, beni gelip alır mısın? diyerek telefonu kapadı. Duyguları karmakarışıktı ikimizden de ayrılmak istemiyordu. Yapacak bir şey yoktu. Gittiğimde sıkıca sarıldı bana anneannesin de benden bir şey istedi Anne yarın Babam Ben ve Sen son bir defa aile gezisi yapalım ne olur dedi yaşlı gözlerle, kıramadım tamam dedim bütün gün istediği her yeri gezdik. En zor kararını vermişti benim bir tanem otobüsle gelirken yol boyu konuşmadı sadece sarılıp uyudu. Çok özledim seni Anne hem de çok dedi. Resmen boşanmamızdan sonra daha sakin evde küçük reislik yapıyor. Markete benimle geliyor sen taşıyamasın poşetleri ben taşırım diyor. Haberleri izleyeceğim ben büyüdüm artık diyor. Yemek yaparken yardım etmeye çalışıyor. Şimdilik ikimizde biraz daha iyiyiz ama zaman neyi gösterir bilmiyorum.
Çocuğunuzdan gerçekleri asla saklamayın başkasından değil sizden öğrensin her şeyi. Onlar öyle güçlü ki tahmin edemeyeceğiniz kadar olgunluk gösteriyorlar olaylar karşısında. Onların doktordan çok gerçeklerle yüzleşmeye ihtiyacı oluyor. Bu durumlarda doktor ona bunların olabileceğini bir sen değilsin bir çok çocuk bunu yaşıyor dediğinde duygularını anlatamıyor. Bir çocuğun en iyi psikologu ANNESİDİR bunu hiç unutmayalım.